Mijn grootste angst is met de bouw- of aannemerswereld te maken moeten krijgen. Omdat ik twee linkerhanden heb, heb ik altijd voor een nieuwbouw gekozen om in te wonen.
Voor de afwisseling is het appartement waar ik nu woon van de jaren vijftig. Ik kan absoluut niet tegen iets wat ‘oud’, ‘beschadigd’ of ‘verkleurd’ is. Ja, de vorige bewoner is een roker. De indeling was ook ‘hokkerig’. Ik zag de woning in eerste instantie niet zitten. Op advies had ik aantal muren laten breken. De woonkamer is daardoor ruimtelijker geworden. Er komt ook veel meer licht door in de woning. Alles in huis had ik laten vernieuwen. Zonder enige ervaring had ik de verbouwing in goede banen geleid.
Gedurende dat verbouwingsproces was echter een en al drama. Ik moest steeds van klussers wisselen. Voor elke klus zocht ik iemand op een bemiddelde platform via de internet. Klussers die daarop zitten zijn meestal mensen die tussendoor een extra klus doen om wat bij te verdienen. Een onbekende wereld ging voor mij open. Ik heb nog nooit zoveel mannen met ‘slechte’ persoonlijke eigenschappen in korte tijd ontmoet. In die wereld zijn het overwegend mannen. Ik weet niet of de verlaagde ethische standaard komt door de sector die bijna slechts uit mannen bestaat. Ik heb echt de neiging om iedereen over een kam te scheren daar: ze zijn onbetrouwbaar.
Ik had eerst een aannemer ingehuurd om al mijn muren en plafonds te stucen, ook het nodige timmerwerk doen voor de waterleidingen en verlichtingen. Ik ging zelf de bouwmaterialen halen volgens de benodigde uitgerekende hoeveelheid. Het was nooit genoeg. Ik wist precies hoeveel zakken pleistergips ik voor hen gehaald had. Wanneer ik van werk kwam, was standaard aantal zakken verdwenen. Ik zag weinig voortgang in pleisterwerkzaamheden maar ook geen geleegde zakken. Ik wist dat iets niet klopte maar kon het niet hard maken. Zij dachten natuurlijk van alles te kunnen doen omdat ik toch geen verstand zou hebben van hun vak. Ik had me ingehouden totdat het ‘grote’ werk af was, en had hen de laan uitgestuurd. Hier en daar waren er nog onvolmaaktheden, die had ik zo gelaten. Toen ik er daadwerkelijk woonde, ging de badkamer ineens lekken. Ik kreeg te horen dat er een fout was gemaakt in het leidingwerk van de badkamer. Ik moest weer iemand inschakelen om de fout van een andere aannemer te repareren, met waterschade en al. Een ander voorbeeld is: Ik heb een schommelbank in mijn woonkamer. Die werd niet op de juiste manier gevestigd waardoor die niet stabiel hing. Ik had dat probleem aangegeven maar de klusser beweerde dat het zo hoorde. Volgens mij miste die klusser wat wiskundig inzicht. En inderdaad zoals ik het al zag aankomen, was mijn vriendin achterover gevallen toen ze daarop ging zitten. Mijn vrienden hadden gelijk op mijn instructie de schommelbank alsnog stabiel gemaakt. Voor mijn badkamer had ik ook een klusser over de vloer gehad. Die had fouten gemaakt met het leggen van muurtegels voor mijn toilet. Ik had een andere kleurcombinatie voor ogen. Hij had mijn badkuip ook anders vastgezet dan waar ik om gevraagd had. Ik moest daarmee leren leven. Want verwijderen en opnieuw laten doen zou me extra geld kosten. De toppunt was dat hij zei dat hij klaar was met alles, terwijl de douchewand nog wiebelde. Op mijn verzoek ging hij dat fixen met een onwillig gezicht. Ik dacht van: zulke dingen hoef ik je toch niet te vertellen?
Gelukkig ken ik weinig tot geen mensen die zo zijn in mijn directe omgeving. Anders kan die gebeurtenis echt mijn mensbeeld veranderen. Ik ben opgegroeid en omringd door mensen die geen leugenaars of profiteurs zijn. Ze zijn vaak erg bekwaam in hun werk, met verantwoordelijkheidsgevoel. Daardoor weet ik dat de ‘slechte’ mensen die ik tegenkom niet het land of de wereld vertegenwoordigen. Het was schrikken voor mij, vanaf het moment dat ik blootgesteld werd aan die ongekende normen en waarden. Ik probeer me in hun schoenen te staan maar blijf het onbegrijpelijk vinden: wat kunnen ze met hun gedrag bereiken? Even snel wat geld binnenhalen en een onbetrouwbare reputatie achterlaten? En dan? Blijkbaar zeer kortzichtige mensen. Wat mij vooral verbaast is: denken ze echt dat mensen niet door hebben wat ze aan het doen zijn?
Jaren later moet ik helaas weer te maken krijgen met de aannemerswereld. De waterleiding van ons appartementencomplex moest recentelijk vernieuwd worden. Tijdens de voorbereiding die getroffen moest worden door mij was een lekkage ontstaan. Via de VVE diensten was een aannemer geregeld om het herstelwerk te doen, naast de oorspronkelijke werkzaamheden voor de waterleiding. Gedurende dat herstellen was een andere lekkage bij mij thuis ontdekt. Het aannemersbedrijf wilde geen tijdindicatie geven voor dat bijgekomen herstelwerk. Na discussie weigerden ze zelfs dat aan te pakken. Daarna moest ik mijn verborgen talent als advocaat tevoorschijn halen. Uit angst hadden ze ingestemd om de werkzaamheden uit te voeren omdat zij ongevraagd een gat in mijn betimmerende muur hadden gemaakt. Toen het eindelijk zo ver was na dat ge-touwtrekt, hadden ze een monteur gestuurd die de dagen daarvoor als hulpje ingezet werd tijdens de samenwerking met zijn collega’s. Die monteur had netjes zijn werk gedaan. Of het aantal arbeidsuren daarvoor inderdaad nodig was, bleef een vraagteken. Maar die monteur is niet bepaald jong meer. Daarom wilde ik het aantal arbeidsuren best over het hoofd zien. Hij liet tenminste alles schoon achter, in tegenstelling tot wat ik eerder had gezien. Op de dag van werkuitvoering moest ik aantal uren wegblijven voor een andere afspraak. Mijn zwager was gekomen om de boel waar te nemen. Toen ik terugkwam zag ik een bon liggen met handtekening van mijn zwager erop. Na het informeren bleek dat er een half uur extra was bijgeschreven. Ik moest weer achteraan gaan. Het aannemersbedrijf ontkende in alle toonaarden dat er sprake was van oneerlijk gedrag. Ik moest weer ‘dreigen’ met het ondernemen van juridische stappen. Toen zeiden ze dat er een misverstand of ruis was, uiteraard veroorzaakt door mij. Dit alles had afgespeeld binnen vijf dagen.
Jullie die mijn blogs lezen, weten dat ik niet een feminist ben. Ik ben voor gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Echter, mannen die profiteren van vrouwen, of hen misbruiken, passen niet bij het beeld van mij; hoe een man zou moeten zijn. In zo’n typisch mannenberoep werken dus veel mannen die geen ‘echte man’ zijn. Want een echte man weet vrouwen beter te behandelen, of serieus te nemen. Ik begrijp niet hoe ze denken. Dat ik niet kan klussen zegt nog niet dat ik geen kijk heb op hoe iets wel moet toch? Of heeft de onbetrouwbaarheid in die wereld niets met het geslacht te maken? Zij die met handen werken kunnen minder een denker zijn. Wellicht zijn ze teveel gedreven op ‘instant gratificatie’ en denken niet aan de gevolgen. De aannemers of monteurs denken te rechtlijnig zonder de impact op de anderen te overzien. Een ding weet ik zeker: Als ik dag in dag uit in deze werkcultuur moet bewegen, dan zou ik vast een wantrouwige type persoon zijn geworden. Want je leert langzamerhand wel alleen aan jezelf te denken, puur om te overleven.
Jammer genoeg zijn mensen bij het verkeerde adres, als ze denken van mij te kunnen profiteren. Soms denk ik ook dat mijn vriendelijk- en beleefdheid wanbedrag bij een andere kan uitlokken. Veel mensen zijn weinig ‘goede’ of 'aardige' mensen tegengekomen in hun leven. Ze hebben geleerd dat er met name voordelen van ‘goede’ mensen uitgehaald moeten worden. Of wanneer de anderen dat toelaten, dat het hun eigen schuld is. Die mensen zijn gewoon zelf ‘dom’ bezig. Het mens- of wereldbeeld van deze groep mensen, is ontstaan door de omgeving waarin ze zich bevinden. Daarom moeten ze bovenal de kans krijgen om andere typen mensen te ontmoeten. Zodat zij kunnen ontdekken dat de wereld groter is dan de omgeving met mensen die ze dagelijks tegenkomen.
Ik prijs me gelukkig dat ik meestal omringd ben door de ‘goede’ mensen, en niet elke dag met klussen of verbouwen hoef te maken krijgen. Door dat energie rovend contact met de aannemer laatst, overweeg ik toch weer een nieuwbouwwoning te betrekken. De aannemers die daar werken zijn niet veel beter, maar in ieder geval iets beter. Het is vooral fijn omdat ik dan nog jaren rust heb na de oplevering. Een nieuwbouwwoning heeft in het begin namelijk nog weinig onderhoudswerkzaamheden nodig.
Reactie plaatsen
Reacties