Blogs - op werk

Tot nu toe lijken de verantwoordelijken zich voornamelijk te richten op het al dan niet invullen van posities, zonder oog te hebben voor de mens achter deze posities. Een medewerker is immers meer dan alleen een 'poppetje'; het gaat om een individu met unieke vaardigheden, motivaties en potentieel. De aanwezigheid van een medewerker garandeert niet automatisch dat het werk goed wordt gedaan, net zoals het ontbreken van een medewerker niet betekent dat er niets meer mogelijk is. In de bedrijfsvoering zijn er tal van andere knoppen om aan te draaien dan alleen financiële middelen. Succes hangt vaak af van een combinatie van verschillende factoren. De huidige aanpak lijkt te veel uit te gaan van een rechtlijnige benadering, wat zelden leidt tot bevredigende resultaten als het om mensen gaat.

Het fenomeen van personeelstekort wordt vaak te pas en te onpas gebruikt door verantwoordelijken binnen organisaties om hun eigen tekortkomingen te rechtvaardigen. Het bedrijfsleven gebruikt dit zelfs als excuus om talloze arbeidsmigranten te importeren, puur om hun eigen winst en continuïteit te verzekeren, zonder rekening te houden met de impact op de arbeidsmigranten zelf en de samenleving. Is het menselijk om de oorzaak van problemen te ontwijken en voor de makkelijkste weg te kiezen?

Eindelijk is de naam van de beoogde premier bekend. De eerste reacties van mensen over hem voelden niet helemaal authentiek aan. In de dagen erna hoorde ik mensen uitspraken doen die waarschijnlijk meer hun echte oordeel bevatten. Deze komen ook overeen met de indruk die ik van de nieuwe premier heb.

Iedereen die ooit een sollicitatiegesprek heeft gehad, krijgt de vraag waarom hij of zij geïnteresseerd is in een bepaalde functie. Ik denk dat maar weinig mensen zouden toegeven dat ze de baan vooral willen vanwege het salaris. Dit antwoord wordt over het algemeen niet gewaardeerd door werkgevers. Daarom worden sollicitanten tijdens trainingen aangemoedigd om een meer passend antwoord te geven.

Problemen die niet tijdig worden aangepakt, leiden vaak tot nog meer onoplosbare kwesties in Nederland. De noodzaak om arbeidsmigranten te importeren is daar een voorbeeld van.

Volgens een artikel in de 'Harvard Business Review' dienen succesvolle leiders te beschikken over acht essentiële kwaliteiten, namelijk: Authenticiteit, Nieuwsgierigheid, Analytisch denken, Aanpassingsvermogen, Creativiteit, Comfort met ambiguïteit, Veerkracht en Empathie.

Wij die in een welvarend land wonen, kunnen volop genieten van het leven in het heden. Het leven in het moment helpt ons het verleden achter ons te laten en voorkomt een onzeker gevoel over de toekomst. Dit draagt zeker bij aan ons persoonlijke welzijn.

De laatste jaren lijken we authenticiteit steeds meer te waarderen. Volgens Google betekent authentiek zijn: geloofwaardig, betrouwbaar en echt zijn. Ik persoonlijk geloof dat ware authenticiteit betekent dat je innerlijke zelf overeenkomt met je uiterlijke zelf. Echter, in welke situaties vinden wij dat mensen de label ‘authenticiteit’ verdienen? Wij die geen emoties tonen vinden dat diegene die durven te huilen in openbaar, authentiek. Wij die confrontaties vermijden, vinden dat diegene die bot en direct zijn, authentiek in hun uiting. Als iemand te uniek of anders is dan wat we gewend zijn, geven we hen het stempel 'authentiek', Het woord heeft een negatieve bijklank gekregen.

In het nieuws zag ik het volgende bericht voorbijkomen: Eerste persoon met diagnose autisme overleden. Hij was sneller dan rekenmachine.

Kortgeleden ben ik afgewezen voor een functie na een sollicitatiegesprek. De reden was: ik zou mijn talenten niet benoemd hebben. Ik moest echt erom lachen. Dat was nieuw voor mij. Een motivering die ik niet eerder gehoord had. Wij blijven erg creatief in het verzinnen van excuses. Waarover hadden we dan een gesprek gevoerd? Op mijn cv zijn de kwaliteiten nota bene letterlijk opgesomd. 

In het nieuws las ik dat het ziekteverzuim onder Nederlandse gemeenteambtenaren opnieuw is gestegen, en wel naar een recordhoogte. Deze ontwikkeling zou iedereen toch moeten zien aankomen?

Wij denken vaak dat de wet- en regelgeving ons voor alle kwade kan behoeden. Ik geloof daar niet zo in. Dat was een van de redenen waarom ik niet voor een rechtenstudie gekozen had. Voor een persoon die graag preventief werkt, zou achteraf pas in actie komen niet mijn manier van doen zijn. Laten wij vandaag eens over de diefstal hebben.