Ik kan filmen waarderen die mij aan het denken zetten. ‘Don’t worry, darling’ is een film die mij heeft verrast. Na het filmbezoek heb ik de recensies gelezen. Het is jammer dat de meeste mensen maar oppervlakkige inzichten uit die film hebben kunnen halen.
Het verhaal gaat over een idyllische huisvrouw in jaren vijftig, die met haar man in een afgezonderde gemeenschap woont. Haar leven begint te veranderen toen zij vermoedt dat een geheim voor haar en de bewoners is achtergehouden, door de baas die het bedrijf ‘Victory’ runt. Het plot lijkt in eerste instantie niet erg bijzonder. Vanwege het gebrek aan filmaanbod ben ik maar daarnaar toegegaan.
In die afgezonderde gemeenschap wonen koppels of gezinnen. Alle mannen daar werken voor het bedrijf Victory. De bazen van dat bedrijf willen een eigen systeem creëren omdat de wereld orde nodig zou hebben met natuurlijke hiërarchie. Vrouwen hoeven alleen voor het huishouden en hun mannen te zorgen. Voor de rest gaan ze naar feestjes, trekken mooie kleding aan, doen leuke dingen met andere vrouwen en ontvangen liefde van hun man, op allerlei manieren. Ze hebben geen zorgen en voelen zich gelukkig. Het enige wat van ze gevraagd wordt, is onvoorwaardelijke steun en loyaliteit naar hun partner toe - de perfecte vrouw zijn.
De hoofdrolspeelster gelooft op een gegeven moment niet meer in het bedrijf waar haar man voor werkt, en weigert haar man onvoorwaardelijk te steunen. Door het verliezen van vertrouwen krijgt ze angst en paranoia gevoelens. Het gebrek aan vertrouwen en de behoefte om de waarheid te ontrafelen, leiden tot de eerste ruzies tussen haar en haar man. Ondanks dat de hoofdrolspeelster haar man probeert de overtuigen dat ze ergens anders een nieuwe start kunnen maken, en dat zij van hem houdt, heeft de man geen vertrouwen daarin. Hij kan de belofte en liefde van zijn vrouw niet geloven vanwege hoe hij behandeld is in het verleden. De man wil ook niet geloven in wat zijn vrouw aan het licht probeert te brengen. Om die redenen voelt de man zich genoodzaakt om opnieuw iets aan de situatie te doen door de slechte herinneringen van zijn vrouw te laten wissen. Hij wil namelijk niet terug naar zijn oude ‘loser’ leven en laat zijn vrouw als een psychiatrische patiënt behandelen.
De baas van het bedrijf Victory rekruteert een bepaalde soort mannen. Mannen die een mislukt leven leiden in de samenleving. De man van de hoofdrolspeelster was een werkloze die de hele dag achter de PC zat. Zijn vrouw moest hard werken, had stress en snauwde hem regelmatig af. Hij voelde zich gefaald, ook omdat zijn vrouw niet gelukkig leek te zijn met hem. Net als hij, willen de mannen voor ‘Victory’ werken omdat zij zich eindelijk gezien voelen door de baas. Zij werken immers gezamenlijk aan een belangrijke missie. De baas weet de mannen aan zich te binden door hun kennis te gebruiken. Die mannen voelen zich eindelijk nuttig. Door de ontvangen waardering krijgt de man zelfvertrouwen, en daarmee het vermogen terug om zijn vrouw lief te hebben. Nadat de mannen zien dat ze hun partner kunnen doen stralen in zo’n gemeenschap, geloven ze helemaal dat ze de juiste beslissing hebben gemaakt om voor Victory te werken, of de regels van de gemeenschap op te volgen.
Voordat de mannen aan zo’n gemeenschap mogen deelnemen, krijgen hun vrouwen eerst een behandeling om het geheugen van het verleden te wissen. Daardoor heeft de hoofdrolspeelster in eerste instantie geen moeite om de beslissing van zijn man te volgen. Zij voelt zich tevreden en gelukkig met haar nieuwe leven. De hoofdrolspeelster krijgt later opnieuw zo’n behandeling nadat zij iets gezien heeft wat haar vertrouwen in haar man doet verliezen. Haar man is ervan overtuigd dat hij die keuze maakt om de hoofdrolspeelster een ‘perfect’ leven te geven. Het is zijn verantwoordelijk om haar gelukkig te maken. Ook al vindt hij zijn werk niets. De hoofdrolspeelster is echter razend toen haar herinneringen terugkomen. Zij wil niet dat haar man over haar leven beslist. Zij zou dat perfecte en stressvrije leven helemaal niet willen.
In deze film laat men ook zien dat iedereen anders omgaat met de ‘waarheid’. Toen de hoofdrolspeelster achter komt dat zij en haar buurvrouw ‘gehersenspoeld’ zijn, probeert ze iedereen in de gemeenschap daarmee te confronteren, of te overtuigen. De buurvrouw kan niet omgaan met haar eigen gedachten en pleegt zelfmoord. Sommigen denken dat de hoofdrolspeelster ziek is. Sommigen kiezen de baas van ‘Victory’ te vertrouwen omdat hij veel goeds heeft gedaan voor hen. Weer sommigen kiezen ervoor in de ‘leugens’ te geloven vanwege persoonlijke redenen, zoals de onechte kinderen die ze wel hebben in de gemeenschap. Uiteindelijk zijn alle vrouwen in de gemeenschap ‘wakker’ geworden door de volhardende actie van de hoofdrolspeelster. De consequentie is: het perfecte leven van iedereen is in rook opgegaan. De vrouwen willen de mannen niet meer volgen. De baas van Victory is doodgestoken door zijn vrouw omdat hij haar een keer slecht heeft behandeld. Tijdens de poging van haar man om liefde te uiten heeft de hoofdrolspeler hem per ongeluk gedood. De vrouwen vernietigen hun eigen geluk en het perfecte leven. Op het moment dat alle vrouwen de waarheid onder ogen willen zien, kiest de hoofdrolspeelster naar het kantoor van Victory te gaan voor de ‘poort’ die de tijd kan terugdraaien. Ondanks dat zij al haar herinneringen terug heeft, is de liefde tussen haar en haar man gedurende hun bestaan in de gemeenschap, het enige waar zij nog aan kan denken. Zij wil haar man terug in haar leven. Ze kiest op het laatst bewust voor het perfecte leven dat ze eerst niet gewild zou hebben.
Wij kunnen uit deze film ongeveer afleiden wat nodig is om een (liefdes)relatie goed te houden. Alles draait om het vertrouwen. Alle ellende begint door te wantrouwen, en door iets te doen wat je denkt dat een andere, of je partner, nodig heeft. In de film wordt ook weergegeven waarom het traditionele rolpatroon goed is voor een harmonieuze relatie. Deze uitspraak zal de voorvechters van vrouwenemancipatie gelijk de aanleiding geven om zich te verzetten. Veel recensies gaan ook voornamelijk daarover. Deze film legt degelijk bloot waarom de moderne liefdesrelaties mislukken: de intrinsieke behoeften van de mannen en vrouwen worden namelijk ontkend en onvervuld.
Ik vind deze film goed omdat die veel vragen oproept, zoals: Accepteren wij de realiteit of streven wij naar een wereld die beter lijkt? Zijn de gemeenschapsregels die opgesteld zijn door de baas van Victory fout? Is het fout van de man om zijn vrouw te laten hersenspoelen zodat beide gelukkiger kunnen worden? Is de mening van de hoofdrolspeelster over haar man en de situatie correct? Is het altijd nodig om de waarheid te weten of te ontrafelen, ongeacht waar die naar toe kan leiden? Maakt alles waar we altijd in geloven, ons inderdaad gelukkig? Wat is uiteindelijk het meest belangrijk in het leven?
Reactie plaatsen
Reacties