In welvarende landen is er sprake van een gemeenschappelijk probleem: dalende geboortecijfers. In Europese landen is dit probleem minder zichtbaar door de instroom van immigranten. In Aziatische landen, waar ze voornamelijk op hun eigen bevolking zijn aangewezen, proberen de regeringen maatregelen te treffen met binnenlands beleid.
In 2023 zijn er in Nederland voor het eerst sinds 1900 meer mensen overleden dan geboren, volgens het CBS. De geboorte- en sterftecijfers liggen dicht bij elkaar. In 2023 kreeg de gemiddelde vrouw 1,43 kind, terwijl 2,1 kinderen nodig zijn om de bevolking op peil te houden. Sociaal-economische problemen zoals de toename van tijdelijke contracten, de stagnatie van inkomens, oplopende studieschulden, de krapte op de huizenmarkt en de hoge inflatie zorgen ervoor dat veel jonge mensen het ouderschap uitstellen of kinderloos blijven. Desondanks groeide de bevolking door het hoge aantal migranten dat naar Nederland kwam. Volgens een onderzoek van ESB komt de bevolkingsgroei in Nederland met name door gezinsmigratie, gevolgd door asielmigranten.
In Japan hebben ze recent een speciale werkgroep opgericht om jongeren te stimuleren meer te daten en zo een geschikte partner te vinden. Deze aanpak biedt een inkijkje in de Japanse cultuur: Japan ziet het bevorderen van huwelijken als een belangrijke manier om het geboortecijfer te verhogen. Ongehuwde Japanners krijgen namelijk veel minder kinderen dan hun getrouwde landgenoten. In Nederland krijgen vrouwen kinderen, ook zonder een man of getrouwd te zijn. De Japanse bevolking is al zestien jaar aan het krimpen. Eerdere campagnes om het geboortecijfer op te krikken, zoals het geven van een maandelijkse toelage van ongeveer 100 euro voor elke pasgeborene tot twee jaar oud, hebben niet geholpen. In Zuid-Korea kampt men met hetzelfde probleem: daar is het geboortecijfer zelfs nóg lager dan in Japan.
Uit onderzoek blijkt dat zorgen over de hoge kosten van levensonderhoud een belangrijke reden zijn waarom jonge Japanners geen kinderen willen. Daarnaast vinden velen het opbouwen van een carrière vaak belangrijker dan het krijgen van kinderen. De levensstandaard in Japan is hoog en wordt als vrijwel gelijk aan die in Nederland beschouwd. Documentaires tonen aan dat een startende IT’er in Tokyo vaak slechts een kamer of studio kan veroorloven. Het is dan gemakkelijk te begrijpen hoeveel geld er overblijft voor daten, laat staan voor het stichten van een gezin.
Behalve dat de Japanse overheid het huwelijk ziet als de basis voor het stichten van een gezin, beginnend met daten en het vinden van een geschikte partner, delen veel Aziatische mannen deze opvatting. Een belangrijk verschil tussen Nederland en Azië is het ongeschreven datingprotocol. In Azië zijn mannen doorgaans de actieve partij in het datingproces. Zij nemen de 'jagende' rol op zich en proberen de vrouw te veroveren. Het traject van kennismaking, het officieel aangaan van een exclusieve relatie tot de fase van intimiteit kan maanden of zelfs jaren duren. Gedurende dit proces moeten mannen voldoende financiële middelen hebben om te investeren, bijvoorbeeld in etentjes, uitjes en cadeaus, om het hart van hun geliefde te winnen. Dit wordt gezien als een serieuze en belangrijke investering in hun leven.
Omdat mannen zich bewust zijn van het belang van een relatie of huwelijk voor hun eigen toekomst en dat van hun gezin, beginnen ze vaak met het evalueren van wat zij zelf te bieden hebben. Veel mannen investeren eerst veel tijd en moeite in het verkrijgen van een auto en een woning. Alleen als je zelf veel te bieden hebt, kun je hogere verwachtingen hebben van een potentiële partner. Een gemiddeld inkomen volstaat vaak niet, omdat veel vrouwen tegenwoordig ook financieel zelfstandig zijn.
Naast het werken aan hun carrière en status, besteden jonge mannen in Japan veel aandacht aan het ontwikkelen van vaardigheden als ideale partner. Ze willen goed voorbereid zijn wanneer ze de liefde van hun leven tegenkomen. Omdat Japanners vaak lange werkdagen maken en weinig tijd en geld willen verspillen aan kortstondige relaties, is er een dienst ontstaan die de naam 'Parttime Girlfriend' draagt. Met deze dienst kunnen mannen in Japan een vrouw huren als tijdelijke vriendin wanneer het hen uitkomt. Via een website kunnen ze een vrouw uitkiezen wiens profiel hen aanspreekt. Van tevoren worden tarieven, uren en het datingschema afgesproken. Na akkoord ontmoeten ze elkaar in het openbaar en beginnen ze met daten. Deze aanpak stelt mannen in staat om in de praktijk te leren hoe ze met vrouwen moeten omgaan, inclusief aspecten zoals versieren en cadeaus geven. Aan de hand van de reacties van hun 'vriendin' kunnen ze beoordelen of ze goed bezig zijn. Ze kunnen ook altijd om feedback vragen om hun vaardigheden te verbeteren en een betere partner te worden.
Door gebruik te maken van een dergelijke dienst kun je doelgericht leren en jezelf ontwikkelen. Een professionele vriendin komt opdagen zolang je betaalt, zelfs als je nog niet ‘perfect’ overkomt. Je hoeft je geen zorgen te maken over kwetsuren bij meningsverschillen, en je kunt fouten maken zonder angst voor negatieve gevolgen. Praktisch gezien doe je veel ideeën en ervaring op tijdens diverse evenementen en restaurants, waardoor je precies weet welke opties er zijn om straks de liefde van je leven te behagen. Je kunt iedere keer een andere vrouw huren of bij dezelfde vrouw blijven om je vaardigheden en jezelf steeds te verbeteren. Een ander voordeel van deze dienst is dat je als man assertiever en aantrekkelijker wordt door te 'oefenen'. Dit kan je zelfvertrouwen vergroten. Sommige mannen doen er alles aan om de perfecte partner te worden, zodat ze zowel financieel doeltreffend kunnen investeren als de persoon kunnen zijn die hun mogelijke droomvrouw voor ogen heeft. Ze willen de kans om te trouwen met hun grote liefde niet missen.
In Azië worden vrouwen over het algemeen met veel respect behandeld. Voor mannen die niet in staat zijn om hun droomvrouw te vinden of te veroveren, maar toch een gezin willen stichten, kan de zoektocht hen leiden naar armere landen zoals Vietnam of Afrika, of naar dorpsgebieden binnen hun eigen land. Vrouwen die in dergelijke omstandigheden leven, vaak in armoede, beschouwen een man die hen een dak boven hun hoofd en voedsel biedt als een 'rijke' man. Dit kan voor hen voldoende zijn om verliefd te worden en met hem te trouwen.
De opkomst van 'liefdespoppen' biedt ook een oplossing voor sommige mannen. Op sociale media zijn er verschillende mannen te vinden die een relatie hebben of getrouwd zijn met een pop. Bijvoorbeeld, een man uit Kazachstan is getrouwd met een pop en neemt haar overal mee naartoe, inclusief op vakantie naar Thailand. Op beelden is te zien dat hij haar vaak moet dragen, omdat de pop niet overal kan 'lopen'. Hij vindt zijn 'vrouw' geweldig omdat hij altijd zijn eigen gang kan gaan, ook in bed. Hij hoeft nergens rekening mee te houden en kan zijn eigen wensen zonder compromis volgen.
Voor mannen die geen wederzijdse liefdesrelatie kunnen onderhouden, kan een liefdespop ideaal zijn. Met een pop kan je nooit fouten maken; je kunt volledig jezelf zijn zonder zorgen of conflicten. De pop blijft bij je en zal je nooit verlaten. Het is uiteindelijk goedkoper om een pop te hebben. Je hebt weliswaar aanschafkosten en mogelijk reparatiekosten als onderdelen stukgaan. De nieuwste trend is de AI-robotvrouw, die bijzonder realistisch oogt en voorzien is van spraakvermogen, geslachtsorganen en meer. Je kunt zelfs maatwerk bestellen, zoals oog- en haarkleur. Oorspronkelijk werden zulke liefdespoppen op de markt gebracht voor ouderen en mensen met een handicap.
Deze vorm van relatie draagt natuurlijk niet bij aan de verbetering van de geboortecijfers, wat een aanzienlijke impact kan hebben op de toekomst van een land. Japan zou wellicht meer moeten richten op samenwerking met landen waar een jonge bevolking en een hoge werkloosheid heersen. Japan en Zuid-Korea hebben hun situatie nog relatief onder controle, in tegenstelling tot veel Europese landen. In Nederland, bijvoorbeeld, wordt migranteninstroom vaak gezien als een oplossing voor demografische tekorten. Het probleem ligt echter in de veranderende samenstelling van de bevolking zonder dat het land op andere terreinen adequaat verandert. Onvoldoende regulering en willekeur kunnen ervoor zorgen dat een toename van aantallen een negatieve impact heeft op het land als geheel.
De dalende geboortecijfers lijken een prijs te zijn die we betalen voor een welvarende economie. Hoe kunnen we deze kip-en-ei situatie daadwerkelijk doorbreken?
Reactie plaatsen
Reacties