Via de media heb ik de herdenking van MH17 kunnen volgen. Het was echt prachtig georganiseerd. De toespraak van onze nieuwe premier was mooi en ontroerend. Al die kleine details maakten de herdenkingsceremonie memorabel.
Tijdens deze herdenking worden de namen van de omgekomen vliegtuigpassagiers en hun leeftijden voorgelezen. Er waren mensen van alle leeftijden aan boord, waaronder opvallend veel kinderen en jongeren. Uit de opsomming blijkt dat velen met hun hele gezin bij dit incident omgekomen zijn.
Ik zat te bedenken hoe het zou zijn geweest voor de passagiers toen zij de dood in de ogen keken. Als een vliegtuig wordt neergeschoten, ontstaat er waarschijnlijk direct een explosie. Dit gebeurt nog voordat de zuurstofmaskers naar beneden vallen en voordat de stewardessen ‘Brace for impact’ kunnen roepen. De inzittenden zouden weinig tot geen tijd hebben gehad om psychologische angst of fysieke pijn te voelen. Wat dat betreft kan het een geruststellende gedachte zijn: sterven zonder het te weten en zonder te lijden is toch de meest vredige manier om deze wereld te verlaten. Mensen die samen met hun gezin zijn gegaan, hadden het geluk dat ze elkaar niet hoefden te missen. De pijn en het verdriet van het verlies van hun vader, moeder en kinderen is hen bespaard gebleven.
Vliegen is een steeds gewonere activiteit geworden. Toen ik klein was, stond er standaard een groep mensen om ons uit te zwaaien op het vliegveld. Tegenwoordig is het nemen van een vliegtuig zo normaal geworden dat we gewoon zelf naar het vliegveld gaan en zelf weer thuis komen. Niemand weet dat je weer eens gevlogen hebt. Het is vakantie en geen afscheid voor altijd. Daardoor hebben de nabestaanden van de passagiers van MH17 vaak het gevoel dat er nog ongezegde woorden of ongedane dingen zijn richting hun dierbaren. Hun verdriet gaat gepaard met schuld- en spijtgevoelens.
Zoals bij elk ongeluk zijn er mensen die geluk hebben gehad door niet op die specifieke vlucht te zijn. Enerzijds kunnen we het zien als lotsbestemming, anderzijds spelen menselijke keuzes ook een rol. Sommige passagiers vlogen misschien voor het eerst met Malaysia Airlines of maakten voor het eerst de reis naar Amsterdam of Kuala Lumpur. Het leven is nu eenmaal onvoorspelbaar; we hebben niet altijd controle over de omstandigheden, zoals wanneer ons leven eindigt. Er zijn ook genoeg mensen die regelmatig vliegen zonder ooit iets te ervaren.
Ineens kreeg ik het idee om uit te zoeken hoe vaak er ongelukken plaatsvonden met passagiersvliegtuigen tot ongeveer 50 jaar geleden. Het blijkt helaas vaker voor te komen dan ik had verwacht. Veel van deze incidenten betroffen vluchten van minder bekende vliegmaatschappijen in bijvoorbeeld Azië en Afrika. Uit mijn onderzoek blijkt dat regionale vluchten binnen Europa relatief veiliger zijn dan regionale of binnenlandse vluchten in Azië of Afrika. MH17 was niet de eerste grote ramp met Malaysia Airlines; er zijn eerdere incidenten geweest waarbij veel mensen omkwamen. Opvallend is dat in oktober 2001 ook een Russisch passagiersvliegtuig in de Zwarte Zee neerstortte. Later bleek dat het vliegtuig per ongeluk door het Oekraïense leger met een raket was neergeschoten. Sinds het MH17-incident is de relatie tussen Rusland en Nederland verslechterd. Ik vraag me af of Rusland in 2001 ook zijn beklag heeft gedaan bij Oekraïne over het neerschieten van het Russische vliegtuig. Het zou me niet verbazen als de kiem voor de huidige oorlog al toen is gelegd door de voorgangers van Zelensky. Wat weten we in Europa eigenlijk van die regio's? We hebben vaak de indruk dat we de wijsheid in pacht hebben en bemoeien ons met situaties waarvoor we slechts eenzijdige informatie hebben.
Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen hebben in de afgelopen 50 jaar ook regelmatig ernstige ongelukken gehad met veel doden, maar dit soort negatieve nieuws wordt in Europa of Nederland vaak onderbelicht. Hoe zou dat komen? In Europa komen er relatief vaak ongelukken voor bij Air France, gevolgd door kleinere incidenten bij Turkse vliegmaatschappijen. KLM was betrokken bij een ernstige botsing op de landingsbaan in 1977, waarbij een recordaantal van 583 passagiers omkwam.
Ik probeer terug te halen met welke vliegmaatschappijen ik allemaal heb gevlogen in het verleden. Gelukkig staan de meeste van deze maatschappijen niet op de lijst van ongelukken van de afgelopen 50 jaar. Toch heb ik meerdere keer met Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen naar, of binnen Amerika gevlogen. Misschien moet ik de volgende keer een andere vlucht nemen. Echter, als je naar Amerika wilt reizen of binnen Amerika vliegt, is het soms noodzakelijk om met een Amerikaanse maatschappij te vliegen. Niet zonder reden zie je in een KLM-vliegtuig voornamelijk Nederlanders, terwijl een vliegtuig van Cathay Pacific vaak gevuld is met Hongkongers. Amerikanen kiezen ook meestal voor Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen, waarschijnlijk omdat ze weinig andere opties hebben.
Persoonlijk heb ik de meest positieve ervaringen met Aziatische luchtvaartmaatschappijen. De stewardessen zien er vaak verzorgder uit en glimlachen meer. De dienstverlening en maaltijden bevallen me ook beter. Volgens 'AirlineRatings' behoren een Nieuw-Zeelandse en twee Australische luchtvaartmaatschappijen tot de top 3 veiligste maatschappijen ter wereld. Opvallend is dat drie Arabische luchtvaartmaatschappijen op de plaatsen 4 tot en met 6 staan. Ik ben zelf ook tevreden over Emirates, dat een luxe uitstraling heeft. KLM heeft gevoelsmatig nooit mijn voorkeur gehad. Wat betreft dienstverlening loopt Nederland helaas een beetje achter. Dit zou kunnen verklaren waarom KLM tegenwoordig op plaats 19 staat. Twee Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen staan zelfs nog lager dan KLM. Het valt me op dat VS niet in de top van de willekeurige ranglijsten voorkomen die ik tot nu toe heb gezien.
Ergens las ik dat de meeste ongelukken (53%) worden veroorzaakt door piloten, vaak in verband met weersomstandigheden, mechanische problemen of andere factoren. Volgens gegevens van de internationale luchtvaartorganisatie IATA heeft tussen 2005 en 2023 ongeveer 53 procent van de vliegtuigcrashes plaatsgevonden tijdens het landingsproces. Worden piloten of de luchtvaartmaatschappijen waarvoor zij werken weleens aangeklaagd voor verloren mensenlevens? Gezien de inspanningen die de Nederlandse politiek doet voor de 196 omgekomen Nederlanders van MH17. De kans op een luchtvaartongeluk is slechts 1 op 11 miljoen, wat veel kleiner is dan de kans op een auto-ongeluk. Toch vind ik dat de bemanningsleden relatief weinig betaald krijgen voor het risico dat ze lopen en de flexibiliteit die van hen wordt verwacht, ondanks dat piloten over het algemeen beter worden beloond.
Mij werd eens verteld dat het comfort van businessclass kan bijdragen aan een gevoel van veiligheid. Internationale langeafstandsvluchten zijn voor mij erg vermoeiend, vooral omdat ik niet goed kan slapen in een stoel. In de businessclass-cabine heb je ruimere stoelen die volledig kunnen worden uitgeklapt zodat je liggend kunt slapen. Als deze optie niet zo prijzig was, zou ik zeker kiezen voor businessclass bij mijn vlucht naar Amerika of Azië.
En mocht er iets met het vliegtuig gebeuren, dan hoop ik uiteraard in slaap te blijven en er niets van te merken.
Reactie plaatsen
Reacties