Op de media zie ik weer iets merkwaardigs gebeuren. Als onze premier het kabinet bij elkaar houdt dan wordt er gezegd dat hij in het torentje wil blijven zitten. En wanneer hij een partij standpunt verdedigt dan is hij weer diegene die de machtspolitiek heeft uitgeoefend. Eigenlijk is het nooit goed. Waar zijn we toch mee bezig?
In het algemeen is het denk ik onverstandig om het asielvraagstuk halfslachtig aan te pakken. Vooral omdat de problemen die daaruit voortvloeien al bijna niet op te lossen zijn in de huidige omstandigheden. Nederland moet eens keer leren risico’s tijdig te beheersen. Op financieel gebied doen we misschien goed, maar niet op alle andere vlakken. Vooral wanneer het thema ‘mensen’ erbij komt kijken. Helaas bestaan de systemen enkel uit mensen. Nederland blijft doen waar hij goed in is, namelijk: het complexer maken van problemen.
Op individueel niveau hebben wij de asielzoekers. Het is belangrijk dat de asielzoekers de keuze blijven hebben. Zij hebben namelijk twee opties: in zijn land blijven met hun gezin, of op zoek gaan naar een ander land waar gezinshereniging toegestaan is. Als iemand zijn of haar gezin bij zich wil hebben, dan weet die van tevoren dat Nederland niet het land is waar hij asiel moet zoeken. Zoals altijd is Nederland bereid (tijdelijke) bescherming te bieden aan mensen die op de vlucht zijn vanwege onhoudbare situaties in hun land.
Ik vind ook dat de gezinnen bij elkaar moeten blijven, en dat de kinderen hun ouders nodig hebben. Wat als de volwassenen zelf ervoor gekozen hebben om naar Nederland te komen en hun gezin achter te laten? Nederlandse staat is toch niet verantwoordelijk voor de keuze die gemaakt is door een individu? Of denken wij dat asielzoekers minder hersens hebben. Daarom moeten wij voor hen denken en zelfs hun verantwoordelijkheid overnemen en hun gezin gaan onderhouden? Waarom moet de Nederlandse staat druk maken als een niet-Nederlandse volwassene, een vader, moeder of partner zelf de keuze gemaakt heeft om alleen op de vlucht te gaan in eerste instantie? Asielzoekers die tijdelijk mogen verblijven kunnen snel teruggaan. Waarvoor extra dilemma’s creëren voor later? Als asielzoekers met tijdelijk verblijf de gezinnen hierheen laten komen, dan gaan ze vast en zeker in beroep voor een permanent verblijf omdat de kinderen hier zogenaamd hun vrienden hebben en ingeburgerd zijn. Kinderen worden vaak als excuses gebruikt door de volwassenen voor bepaalde doeleinden. We hoeven het echter niet zo ver laten komen.
Dat de ouders hun minderjarige kinderen in hun eentje de gevaarlijke pad opsturen vind ik helemaal verschrikkelijk. Vooral wanneer de familie later de verblijfsstatus van die kinderen gebruikt om naar Nederland te komen. Houden deze ouders echt van hun kinderen? De familieleden van zo’n minderjarige vluchteling mogen wat mij betreft in hun eigen land blijven. Als zij over hun hart kunnen krijgen om hun eigen kinderen zoiets aan te doen, tot waar zijn ze nog meer in staat als ze eenmaal in Nederland zijn, uitgaande van hun eigen belang?
Wat de meesten van ons misschien niet weten: mensen die echt moeten vluchten omdat ze in noodsituatie verkeren, zijn allang blij met een onderdak of opvang. De andere zaken interesseren ze weinig. Het enige waar ze aandenken is overleven. Veel asielzoekers komen echter met een plan. Ze weten precies naar welk land ze moeten zijn voor de privileges. Wie kan nog zo helder en berekend zijn, als er sprake is van leven of dood? Dat asielzoekers in staat zijn langs meerdere landen te reizen om een bepaalde bestemming te bereiken, zegt al veel. Waarom vragen wij ons nooit af hoe ze aan de financiële middelen komen, stel dat ze het zo ellendig hebben gehad en daarom moeten vluchten? In de praktijk zien we ook hoe ondankbaar sommige asielzoekers zijn. Er wordt over de woning of het eten geklaagd. Zij veroorzaken problemen in het land waar men een helpende hand heeft uitgereikt. Grote kans is dat ze een goed of beter leven gehad hebben hiervoor, en komen met hoog gezette verwachtingen. Moeten wij extra last op ons dragen terwijl er genoeg Nederlanders aan het lijden zijn in het dagelijkse leven? Hoe kunnen wij het eindeloos toelaten van asielzoekers verkopen aan 17 miljoen Nederlanders?
In Nederland zijn we tot nu toe niet in staat om de thema’s zoals armoede, racisme en kansengelijkheid te bolwerken. Als wij kijken naar het toenemende geweld onder jeugd, de criminaliteit naast de langslepende problemen met de jeugdhulp beneden de maat, en allerlei veiligheidsvraagstukken in Nederland, kunnen we toch niet meer zeggen dat wij als land iets te bieden hebben aan andermans gezinnen: volwassenen en kinderen met bagages, uit andere culturen? Op dit moment zijn we al niet in staat de serieuze maatschappelijke problemen grondig aan te pakken in het land.
Hier komen nog wat gewetensvragen: Wij hebben niet genoeg artsen en verpleegkundigen. Willen jullie dat je ouders en naasten geholpen worden, of asielzoekers die nog toestemming moeten krijgen om in Nederland te vestigen? Wij hebben niet genoeg leerkrachten en de kwaliteit van het onderwijs lijdt al eronder. Zetten jullie de Nederlandse kinderen voorop of kinderen die nog massaal hierheen gehaald worden? Woningtekort is een feit. Vinden jullie dat je naasten en bekenden een onderdak moeten krijgen of asielzoekers met voorrang? Als Nederlanders echt eerlijk durven te zijn, is het antwoord voor de hand liggend.
Onze systemen zijn al overbelast. Straks hebben wij nog met de dubbele vergrijzing te maken. Waar halen wij de extra mankrachten vandaan voor de zorg en het onderwijs, voor mensen die naar Nederland komen onder meer in het kader van gezinsherenigingen? Deze mensen zijn niet gelijk zelfredzaam. Een asielzoeker brengt waarschijnlijk minimaal drie extra personen met zich mee. En ja, de asielzoekers hebben eenmaal extra zorg en begeleiding nodig. Sommigen zijn zelfs levenslang afhankelijk van de staat. Al die extra instroom legt druk op de al behoorlijk gespannen systemen. Dan hebben wij er nog niet over de asielketen gehad. Willen wij ons eigen volk slopen en offers brengen aan de zogenaamd mensenrechten? Wij hebben geld en kunnen blijven bouwen. Dit betekent ook drastische veranderingen in de woonomgeving van Nederlanders; en het mooie Hollandse landschap van ons allemaal. Zitten wij echt daarop te wachten?
Tot slot de politiek. Politiek hoort de vraagstuk te benaderen op staats- en mondiaal niveau. Het is een kwestie van logisch nadenken en oog hebben voor het verleden, nu en de toekomst. Maar ook van Nederland, Europa en naar de wereld. Ik ben ervan overtuigd dat niemand behoefte zou hebben om te vluchten als zij een goed bestaan kunnen opbouwen in hun eigen land. Daar kunnen ze namelijk zichzelf zijn, met hun vrienden en familie. Daar hebben ze hun eigen taal, cultuur en eten. Vluchtelingenprobleem moet bij de kop aangepakt worden. Politiek moet ervoor zorgen dat het niet meer nodig is voor de mensen om te vluchten, of asiel aan te vragen.
Asielzoekers opvangen blijft een kortetermijnoplossing. De wereld een betere plek maken om te wonen en leven is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van alle politieke leiders. Het heeft geen zin om samen met een paar landen welvaart en vrede te hebben, en de vluchtelingen uit andere landen te verwelkomen. Beste Politiek, kijk wat de andere landen nodig hebben om zelf sterker, vreedzamer of welvarender te worden. Zonder hun burgers gaat dat in ieder geval niet lukken. Door asielzoekers hun bestaan te laten opbouwen in Nederland pakken wij de belangrijkste bronnen of middelen af van de minder ontwikkelde of welgestelde landen. Met positieve invloed en of ‘begeleiding’ op staatsniveau is grotere impact mogelijk. De burgers in die landen profiteren vanzelf mee. Dan pas zijn we humaan bezig. Humanitaire hulp is zeker niet het instrument daarvoor. Als het Westen bijvoorbeeld de oorlog tussen Rusland en Oekraïne weet te bemiddelen en te de-escaleren, dan hadden de Oekraïners niet hoeven te vluchten. Wellicht willen wij graag erin geloven: Poetin is echt niet de enige schuldige in deze oorlog. Voor een betere en harmonieuzer wereld met gedeelde welvaart moeten de leiders zelf ook heel wat ontwikkelingen doormaken.
Voor nu ben ik voor gecontroleerde instroom, beperkte gezinshereniging en vereenvoudiging van het stelsel. Asielzoekers is één van de factoren die de kracht/positie van Europa doet verzwakken. We zullen zien hoe Nederland straks gaat aflopen, binnen- en buitenlands; zonder premier Rutte. Vaak weten we pas wat het woord ‘waarderen’ betekent, nadat we het verlies hebben ervaren. Ik wens Nederland heel veel wijsheid in het maken van de juiste overwegingen.
Reactie plaatsen
Reacties