Liefde vormt de kern van een gezonde relatie

Het onderwerp ‘femicide' staat opnieuw in de belangstelling van de media. Ik betwijfel of mensen weten wat het woord 'femicide' betekent voordat ze het roepen, en of ze daardoor mogelijk misverstanden verspreiden die het effect van discriminatie op mannen in stand houden. 'Femicide' betekent namelijk: het haatmisdrijf waarbij vrouwen of meisjes in het algemeen systematisch worden vermoord vanwege hun geslacht.

Als ik de bovenstaande definitie lees, lijkt het erop dat de dader zich specifiek tegen vrouwen richt, puur vanwege het geslacht. In alle gevallen waar 'femicide' wordt genoemd in Nederland, vinden de misdaden plaats tijdens of na het beëindigen van een liefdesrelatie. Een mogelijke mislukte relatie heeft dan tot de dood van de vrouw geleid. In de media wordt zelfs psychische mishandeling beschouwd als 'femicide'. Ik kan begrijpen dat niet iedereen alle details onderzoekt en gewoon met de massa meepraat. Echter, het is opvallend dat zelfs de politiek en hoogopgeleiden dit woord gebruiken.

Zolang ik in Nederland woon, heb ik altijd een bepaald fenomeen apart gevonden. Hier lijkt het erop dat mannen niet volledig zichzelf kunnen zijn, terwijl vrouwen vaak veel meer masculiene eigenschappen lijken te vertonen. Dit is iets wat ik overal zie. Bovendien uiten sommige vrouwen zich regelmatig op een manier die impliceert dat ze worden benadeeld door mannen. In mijn optiek ervaren mannen hier in Nederland discriminatie door vrouwen. Ze moeten allerlei dingen van vrouwen accepteren, van hun houding tot hun uitspraken. De tijd van de emancipatiebeweging is al lang voorbij. Het proces van emancipatie heeft ook plaatsgevonden in moderne landen in Azië. Daar heb ik nooit vrouwen negatieve opmerkingen horen maken over mannen als groep. Desondanks hebben vrouwen daar een respectabele positie verworven, zowel thuis als in de maatschappij. Daarom begrijp ik de krampachtige acties van sommige Nederlandse vrouwen niet.

Het is algemeen bekend dat wanneer er een conflict in een relatie plaatsvindt tussen twee personen, beide partijen daarbij betrokken zijn en verantwoordelijkheid moeten dragen. In een conflict zullen beide partijen onbewust hun eigen sterkste ‘wapens’ inzetten. Voor vrouwen kan dat verbale en emotionele manipulatie betekenen, bijvoorbeeld door anderen het gevoel te geven minderwaardig te zijn, of door emotionele chantage toe te passen, bijvoorbeeld dreiging met vertrek. Mannen zijn over het algemeen fysiek sterker, waardoor bedreigingen eerder fysiek geuit kunnen worden. Wanneer extremere emoties de overhand krijgen, kan dit zelfs leiden tot fysiek geweld of erger. Vrouwen worden in dergelijke situaties door buitenstaanders eerder gezien als slachtoffers, zonder dat er aandacht wordt besteed aan de oorzaken van het conflict. In plaats daarvan worden snel oordelen geveld, vaak ten nadele van het mannelijke geslacht.

In een recente talkshow discussieerden een aantal vrouwen over ‘femicide’ in Nederland. Ze legden de schuld natuurlijk bij mannen en beweerden dat vrouwen niet serieus genomen worden in Nederland. Maar, is dit niet het gevolg van het niet serieus nemen van mannen? Anderen beweerden dat het aan de opvoeding ligt en dat jongens beter moeten worden opgevoed. Maar, worden jongens niet normaal gesproken door hun moeder opgevoed? Verder vind ik dit een nogal eenzijdige kijk op de zaak. Waarschijnlijk hebben deze vrouwen geen verstand van de dynamiek in relaties. Meisjes missen ook vaak een goede opvoeding. Het is niet voor niets dat sommige vrouwen zich aangetrokken voelen tot 'foute' mannen. Blijkbaar zijn ze onbewust op zoek naar een bepaald soort liefdesrelatie, die dramatisch kan eindigen. Deze vrouwen zijn echter ook volwassenen en moeten hun verantwoordelijkheid nemen. Als vrouwen moeten we niet alleen de slachtofferrol aannemen wanneer het ons uitkomt, terwijl we tegelijkertijd de emancipatie propageren.

Het feit dat sommige vrouwen in een liefdesrelatie fysiek geweld of erger naar zich toetrekken, heeft ook te maken dat ze hun eigen kwetsbaarheden of negatieve kanten niet willen of kunnen erkennen. Mannen en Vrouwen zijn eenmaal niet hetzelfde, hoewel ze als mensen gelijkwaardig zijn. Het beschermen van anderen is een van de primitieve taken van mannen, vandaar dat ze over het algemeen fysiek sterker zijn. Als wij, vrouwen, hen het gevoel geven dat ze zichzelf moeten beschermen tegen ons, creëren we zelf een bepaalde dynamiek. Dit doet me denken aan een oude aflevering van 'Lang Leve de Liefde' die ik heb gezien. In deze aflevering begon de vrouw te vertellen dat ze empathisch vermogen belangrijk vindt in haar partner. Tijdens hun samenzijn met haar match wierp ze echter alle verwijten naar de man en stond ze totaal geen tegenspraak toe. De man probeerde zich kwetsbaar op te stellen en sprak over zijn vorige relatie die hem gekwetst had. De vrouw toonde weinig empathie. De man probeerde vriendelijk en geïnteresseerd te blijven, maar uiteindelijk zei hij dat hij de genegenheid miste bij die vrouw. Ik dacht toen bij mezelf: begrijpt de vrouw onder empathie - het klakkeloos accepteren van alles wat zij zegt en doet? Zo'n houding maakt die vrouw potentieel slachtoffer van geweld binnen een liefdesrelatie op de lange termijn. Gelukkig heeft haar match voldoende emotionele intelligentie om respectvol te blijven, in ieder geval binnen 24 uur.

Het kwam vaak voor in dat programma dat de vrouw vond dat de man meer de diepte in moest gaan, terwijl de man al in zijn daden liet zien dat hij geen interesse had in verdere verkenning van de relatie. Waarom pikte de vrouw die signalen niet op en vond ze toch dat de man de diepte in moest gaan, ook als hij geen interesse had? Een ander voorbeeld van typische vrouwelijke logica was: wanneer de man zei dat hij zich niet tot de vrouw aangetrokken voelde en daarom niet wilde verlengen., vroeg de vrouw door en zei: ‘Wat maakt me precies niet aantrekkelijk? Wat was de exacte reden?’ In dat geval stond de man nog dichter bij zijn gevoel dan de vrouw. Hij zei: ‘Moet ik je dan afkraken?’ De vrouw voelde zich al gekwetst omdat ze was afgewezen, maar vroeg toch om nog meer kwetsende woorden. Dit leek ook op het gedrag van een vrouw die potentieel geweld of respectloos gedrag van een man uitlokte.

De meest voorkomende redenen die vrouwen gaven om niet verder te gaan na 24 uur waren: de man was te lief, niet arrogant of stoer genoeg, en ze hadden tegengas nodig. Ze hadden iemand nodig die hen afremde, anders zouden ze over de man heen lopen. Dit vind ik heel vreemd. Blijkbaar willen veel vrouwen in Nederland niet liefdevol of respectvol behandeld worden. Waarom moet je over iemand heen lopen als diegene lief is? Bij een bepaald koppel zat de vrouw de hele tijd de man te vertellen wat hij moest doen. Achteraf zei ze dat hij te lief was. Als de man zich niet meegaand gedraagt, zou er toch ruzie kunnen ontstaan? Of wil die vrouw met haar gedrag juist weerstand provoceren? Ik vind de reactie van één van de mannen erg treffend op de uitspraak van een vrouw die tegengas nodig zou hebben. Hij zei: ‘Waarom rem je zelf niet af?’

Dat sommige 'vrouwen' slachtoffer worden van fysiek geweld of moord na een mislukte relatie, kan komen doordat ze zelf niet op tijd op de rem hebben getrapt. Hiermee bedoel ik niet dat ze geen aangifte hebben gedaan na incidenten, want dan is het al te laat. Mijn vraag is: waarom hebben ze zich niet anders gedragen om geweld niet uit te lokken en het incident te voorkomen?

Bij ware 'gekken' hebben we weinig controle over hun onvoorspelbare gedrag. De meeste mensen zijn echter wel gevoelig voor vriendelijkheid en goedheid van anderen. Als we beter kunnen inleven in anderen, zullen 'mannen' niet psychisch, en 'vrouwen' niet fysiek mishandeld worden.