IQ blijft een interessant onderwerp. Door de uitspraak van een politicus over de gemiddelde score van verschillende rassen had ik even een binnenpretje: waarom heeft hij de IQ scores van Aziaten niet benoemd?
Ik persoonlijk ben niet zo ‘fan’ van het plakken van stickers zoals IQ scores. De maatstaven zijn nodig om op collectief niveau de nodige te voorspellen, of strategieën en methodieken uit te vinden. We moeten wel voorzichtig zijn met het toepassen daarvan op menselijk en individueel niveau.
Op de website worldpopulationreview.com heb ik een ‘ranking’ van IQ scores per land gevonden (zie plaatje hieronder).
Met de eerste oogopslag ben ik natuurlijk erg trots dat Hong Kong aan de top staat en Nederland op plaats 14, van de 184 landen die op de lijst staan. Als je nader bekijkt dan zouden de Aziaten in China en Japan, ook de Europeanen in Italië en United Kingdom misschien ‘vaker slimmer’ zijn gezien het aantal inwoners van die landen. Een gemiddelde score kun je krijgen door gematigde spreiding van IQ scores of door individuele scores met extreem hoge en lage IQ. Verder, het meten van IQ wordt gedaan op basis van 4 gebieden in de hersenen terwijl er meer intelligentiegebieden zijn. Een lage IQ score zegt weinig over een persoon of de talenten die een persoon heeft. Om de wereld of een samenleving goed draaiend te houden heb je niet genoeg aan alleen mensen met een hoge IQ. Tot slot, we weten niet waarmee de scores zijn bepaald in alle landen. Worden de scores gehaald uit schoolresultaten of heeft de meting steekproefsgewijs plaatsgevonden? Gezien er zo veel vragen zijn kunnen we zo’n ‘ranking’ alleen zien als een amuserende tekst die gespreksstof kan opleveren.
Wel vind ik leuk om even een paar zaken uit de doeken doen over hoe er omgegaan wordt met het onderwerp IQ in Hong Kong en in Nederland.
In Hong Kong of China wordt er heel veel aandacht geschonken aan het thema opvoeding. Dit is ook inherent aan de cultuur waarin normen en waarden hoog in het vandaal staan. De ouders beginnen al met vooruitplannen tijdens de zwangerschap, door b.v. te verhuizen naar een goede buurt voor een beter onderwijsnetwerk of door heel vroeg de aanmelding te doen bij een gerenommeerd school. Een goede start bepaalt namelijk het verloop van de verdere (school)loopbaan. Sommige moeders kiezen bewust ervoor om huisvrouw te zijn. Ze zien dat als een investering in de toekomst van hun kinderen. Ik had in het begin een kleine achterstand door mijn verhuizing van Nederland naar Hong Kong op mijn vierde. Mijn tante was teleurgesteld dat wij alleen toegelaten werden op een basisschool van 'band 2'. Wel maakt dit de kans groter dat ik weer daar terecht kan voor het middelbare onderwijs met 'band 2', en niet minder. Later moest mijn familie een gat in de lucht springen toen ik toegelaten werd bij een middelbare school die tot 'band 1' behoort. Dit kan alleen als ik uitstekend heb gepresteerd op een 'band 2' school. Ik hoorde steeds bij de top 3 in alle schooljaren en van de hele school. Anders zou een school van 'band 1' mij niet zien zitten. Let op: de omvang van (basis)scholen in Hong Kong is veel groter dan die van Nederland. Wat mijn familie ook trots maakte, was dat ik naar een Engelstalig middelbaar onderwijs ging nadat ik het Chineestalig basisonderwijs had gevolgd. Dit gebeurt namelijk zelden. De ouders in Hong Kong moeten heel goed plannen zodat hun kinderen niet achterop raken ten opzichte van de anderen. Dit alles heeft te maken met de concurrentiepositie later in de maatschappij.
Ik heb boeken gelezen over dat IQ te trainen is. Daar geloof ik in, zag en zie dat ook gebeuren om me heen. Van kleins af aan worden de kinderen getraind in allerlei klasjes en bijlessen. Want je moet alles op peil houden zodat je goed voor de dag komt tijdens een toelatingsgesprek op gerenommeerde scholen, voor dat ene moment. Ouders die goed inkomen hebben investeren ook in een bredere ontwikkeling van hun kind. Dus behalve de kennis en vaardigheden die je nodig hebt voor school, worden de kinderen op muziekinstrumenten les, sport en artistieke les gezet voor creatieve ontwikkelingen. Veel kinderen groeien daar op als multi-talenten. Sommige ouders sparen alvast geld zodat hun kinderen later naar het buitenland kunnen gaan voor internationaal gerenommeerde scholen. De geboorte van een kind staat bijna gelijk aan een levensmissie met langetermijnplanning van veel Aziatische ouders. Met z’n strakke investeringsplan kunnen wij de gemiddelde IQ van 108 in Hong Kong wel begrijpen toch? Verklaart dit misschien ook waarom de Aziatische landen in top 5 staan op de lijst? Het is wel een resultaat van hard werken, zowel van de ouders, school als van het kind.
Daarentegen heeft Nederland een score van 100 op plaats 14. Wat ik zie in Nederland is dat er veel op willekeurige manier gebeurt. Er wordt niet over het woord opvoeding gesproken als er geen zichtbare problemen zijn. De ouders laten alles gaan zoals het gaat. Als kinderen zelf interesse hebben in iets dan mogen ze op les. Als kinderen het zelf niet aangeven of geen behoefte hebben, dan is dat ook goed. De kwaliteit van het onderwijs is niet overal even goed. Positieve stimulans ontbreekt vaak. Er wordt veel uitgegaan van het kind zelf. Ik denk dat de gemiddelde IQ score in Nederland ontstaan is door veel hoge scores gecombineerd met veel lage scores. Sommige kinderen kunnen vanaf hun geboorte goed meedoen en worden gezien omdat ze in een geschikte omgeving opgegroeid zijn, of ze zijn zelf vroegrijp. Hun intelligentie wordt dan ook eerder zichtbaar en erkend. Je hebt ook kinderen die niet opgegroeid zijn in een ideale omgeving en laatbloeier zijn . Door de slechte start krijgen ze niet meer de kans om zich verder te ontwikkelen. Daarnaast zou de meting van intelligentie niet voor alle beroepsgroepen van toepassing zijn. Ik persoonlijk denk dat Nederland veel meer diversiteit heeft in het soort intelligentie vergeleken met Azië. In Azië worden de talenten gerichter aangepakt. Ook voorkomen ze dat de kinderen alleen iets doen waar ze interesse in hebben. Die grote verschillen qua talenten in Nederland kunnen wij pas goed benutten als wij ze zien. Bij optimaal inzetten van verborgen talenten hebben wij als land veel meer te bieden, niet alleen in Nederland maar ook internationaal.
Echter, als wij onze focus richten op de hoogopgeleiden of teveel waarde hechten aan mensen die slim overkomen of zogenaamd kansrijk zijn, krijgen wij een samenleving die gestoeld is op een groep of een soort mensen. Mensen die andere talenten hebben wat niet gemeten kan worden met IQ test, of mensen die niet uit de verf komen op school, zullen langzamerhand gezien worden als de lastpak van de samenleving. Naarmate de tijd verstrijkt gaat men vanzelf wel erin geloven dat ze minderwaardig zijn in het land waarin ze leven. Hoe krijgen wij een gelijkwaardige samenleving op deze manier?
Reactie plaatsen
Reacties