De afgelopen week zie ik de volgende nieuwsberichten tegelijk voorbij komen op nu.nl. Zien jullie ook de gelijkenissen ?
“De Taliban beloven de nabestaanden van plegers van zelfmoordaanslagen een stuk land, kleding en geld, meldt nieuwszender Al Arabiya woensdag. De terreurorganisatie die sinds augustus aan de macht is in Afghanistan, ziet de mensen die in het land zelfmoordaanslagen pleegden namens de Taliban als helden.”
“Burgemeester Bill de Blasio van New York deelt geldbonussen uit aan gemeenteambtenaren die zich laten inenten tegen COVID-19. Iedereen die voor de gemeente werkt moet in principe voor 29 oktober zeker één prik hebben gehad. Voor de ambtenaren die deze week al een vaccin ophalen, ligt een bonus van 500 dollar (430 euro) klaar.”
Sommige van ons zullen zeggen: nou, de één gaat over zelfmoordaanslagen en de andere gaat over inenten tegen COVID-19 dat ten goede komt voor de samenleving. Zelfmoordaanslag? Dat is fout en niet onderhandelbaar! Ja klopt, alleen vanuit ons perspectief. In beide gevallen is er sprake van een doel dat bereikt moet worden volgens de machthebber of beslisser. In beide gevallen wordt er gemikt op de zwakte van een mens, namelijk: de behoefte aan financiële middelen vanwege omstandigheden. Met andere woorden: de financiële afhankelijkheid van mensen.
We kunnen niet zeggen dat de machthebber of beslisser fout doet. Hier is geen sprake van geweld of chantage. De mensen die voor geld zelfmoordaanslagen plegen, of voor geld gaan vaccineren hebben zelf de keuzevrijheid. Er is een markt voor deze ruilhandel. Waarschijnlijk worden zowel de vraag- als aanbodkant erg blij met de uitkomst. De Taliban willen een stempel drukken met hun ideologie, en hun boodschap wereldwijd verspreiden. De zelfmoordaanslagplegers doen het te graag vanuit hun passionele liefde voor de ideologie of ‘God’, en natuurlijk ook hun intense liefde voor hun familie en naasten. Het is de moeite waard om het leven op te offeren vanuit het hart. Dat getuigt hun onvoorwaardelijke liefde voor het geloof en voor hun familie. Hun familie krijgt een beter leven wanneer ze er niet meer zijn. De Taliban geven een stuk land, kleding en geld aan de nabestaanden. De familie krijgt het aanzien omdat ze een nationale held hebben voortgebracht. Zowel de Taliban als de aanslagpleger krijgen en doen wat ze zelf belangrijk vinden. Zij vervullen elkaars behoeftes.
Zoals hier in de grote steden werken er veel mensen met etnische afkomst bij de overheid in New York. Eén van de redenen waarom overheid een populaire werkgever is daar, is vanwege de financiële zekerheid. De meeste mensen met etnische afkomst komen uit een armer milieu. Ze streven daarom naar financiële stabiliteit in het leven. Die weegt zwaar mee in de keuze voor een loopbaan. De burgemeester van New York heeft de intrinsieke motivatie goed gezien van veel ambtenaren. In de zorg praten ze over het ontslag van niet gevaccineerde medewerkers omdat de zorg in Amerika geprivatiseerd is. Bij de overheid kunnen ze mensen niet zomaar ontslaan, dan werken ze met beloning. Wat de Amerikanen doen is niet anders dan de Taliban. Waarom werken zoveel ‘arme’ Amerikanen graag voor de defensie? Vanwege de uitstekende beloning en secundaire voorwaarden. Het leger ingaan betekent het verbeteren van het leven voor hele familie. Het hele gezin is daarmee goed verzekerd tegen ziektekosten. De kinderen worden betaald voor hoger onderwijs. Mensen kiezen hun leven voor het land op te offeren omdat zij van het land houden maar ook voor hun familie. Hun familie zal levenslang van hun identiteit profiteren wanneer zij om het leven komen. Amerika en de Taliban kunnen wat dat betreft handen schudden met elkaar. Zij zitten op dezelfde golflengte. Waarom is vechten in de oorlog (niet eens voor eigen land) een betere missie dan het plegen van zelfmoordaanslag? Waarom moet de ideologie van Amerikaanse staat per definitie de enige juiste te zijn, en die van Taliban niet? Het is maar van welke kant je het bekijkt toch?
Ik maak me zorgen om New York. Stel dat er massaal gevaccineerd wordt door ambtenaren vanwege de beloning: hoe integer zijn die ambtenaren, als zij voor het geld overstag gaan? Om bepaalde redenen wilden ze in eerste instantie niet gevaccineerd worden. Wanneer er beloning uitgeloofd wordt dan doen ze het wel. Zijn ze ook niet fraudegevoelig? Het idee van de burgemeester zegt ook veel over hem als persoon. Als hij succes verwacht met zijn actie, hoe denkt hij eigenlijk over zijn ambtenaren? Of, wat weet hij over hen? Toen ik in New York woonde hoorde ik al dat het heel makkelijk is om fraude te plegen daar. De meeste inwoners weten hoe zij bijvoorbeeld de ‘food-stamps’ kunnen krijgen met een hoog inkomen. Als het plegen van fraude erkend en geaccepteerd wordt, hoe zou het werken binnen zo’n organisatie? Ik zou me niet verbazen dat er sprake is van verborgen corruptie bij Amerikaanse overheid. Volgens mij oefent Amerika sowieso graag controle uit die extern gericht is, maar niet intern. In dit geval wordt er zelfs lichtzinnig omgegaan met de fraude die gepleegd wordt door de burgers. Here, I rest my case.
De markt van machthebber (geld is ook macht) en leven opofferende helden speelt zich overal en op allerlei manieren af. Wij hebben werknemers die blindelings hun werk doen om niet ontslagen hoeven te worden. Wij hebben mensen die voor een bepaalde beroep kiezen puur voor het inkomen. Wij krijgen slachtoffers omdat de criminelen of ‘gestoorden’ onvoldoende aangepakt of verzorgd worden. Wij offeren de toekomst of de kwaliteit van het leven nu op van sommige kinderen en jongeren omdat de nodige niet gedaan wordt. Zo zijn er nog meer voorbeelden. De helden die hun leven opofferen voor het leerproces van anderen, worden elke dag geboren.
Hier in Nederland worden de ‘helden’ ook beloond met geld, zoals de gedupeerden van toeslagenaffaire. Wordt geld nu standaard ingezet met de hoop bepaalde doelen sneller te bereiken? Gaat Nederland een land worden zoals de staat van Taliban of New York?
Reactie plaatsen
Reacties