Onlangs heb ik één van mijn favoriete tv series ‘Married at first sight’ afgekeken. Ik heb weer goed geraden welke koppels bij elkaar zouden blijven, in ieder geval tot het einde van de serie. Het is mooi om te zien dat de kandidaten anders zijn gaan gedragen vergeleken met die van de vorige serie.
Eigenlijk zou ik ook makkelijk een relatiebureau kunnen opstarten. Als kind las ik gretig de adviezen door in de tijdschriften en dacht: als ik groter word zou ik ook die madame xx willen worden. In Hong Kong worden (relatie)adviezen meestal gegeven door een oudere wijze vrouw. Later als tiener las ik de rubriek ‘ingezonden brieven door lezers’ van de vrouwentijdschriften. Toen trok het me nog steeds heel erg – dat beantwoorden van vragen over het leven of relaties van mensen. Niet voor niets ben ik een coach geworden natuurlijk. De gedachte om een relatiebureau te beginnen borrelt af en toe op. Er zijn ook mensen in mijn omgeving die vinden dat ik dat gewoon moet doen. Waarom? Ik ben al heel lang een bekende ‘matchmaker’ onder de mensen die ik ken. Ik kan namelijk heel goed ‘zien’ of twee personen potentie hebben om samen oud te worden, ongeacht de strubbelingen die ze onderweg kunnen tegenkomen. Van wat ik gedaan heb is de slagingskans van matching wel 80%. Als ze ook nog door mij gecoacht worden dan neemt de slagingskans alleen maar toe. Ja waarom heb ik van deze bezigheid nooit een ‘business’ gemaakt? Dat komt wellicht door mijn eigen gedachtekronkel: ik vind liefde en huwelijk niet gemengd moeten worden met geld of materieel gewin.
Gezien mijn interesse is het erg leuk voor mij om voorspelling te doen over de koppels in de serie ‘Married at first sight’. In deze serie zie ik dat de mannen en vrouwen al een bepaalde ontwikkeling hebben doorgemaakt. (Hier wil ik een kanttekening plaatsen: met mannen bedoel ik de persoon met meer mannelijke energie, zo ook bij de vrouwen. Voor meer uitleg zie mijn andere blogs.) De vorige keer waren de mannen de passieve partij die afgewezen werd door ‘geëmancipeerde’ vrouwen. Tijdens het kijken raakte ik steeds geïrriteerd door die vrouwen en had medelijden met die mannen. Deze keer zie ik dat de mannen de leidende rol hebben gepakt en weten wat ‘het hof maken’ is. De vrouwen proberen ook te 'volgen' en te 'ontvangen'. Op gedragsniveau zijn beide partijen erg goed bezig. Eindelijk hoef ik niet te kijken naar vervelende of hartbrekende scènes. Er zijn verschillende oorzaken waardoor het experiment mislukt is bij sommige koppels. De aanwezigheid van camera’s kan volgens mij een belangrijke oorzaak zijn.
Een andere oorzaak waarom sommige koppels toch uiteindelijk moeten scheiden, is dat hun gedrag niet overeenkomt met wat ze van binnen voelen. Met een aangeleerd of geïmiteerd gedrag kun je niet lang volhouden. In Nederland doen mannen meestal niet aan ‘veroveren’. We kunnen zeggen dat ze niet hoffelijk zijn. Ik zou zeggen: ze zijn tenminste 'echt'. Ze doen iets vanuit het hart, of niet. In vele andere culturen weten de mannen snel de gevoelige snaar te raken, daarna kunnen ze in een keer omslaan als het ‘doel’ is bereikt, alles met een rap tempo. ‘Het hof maken’ in het begin is puur gedreven door de lust. Daartegenover moeten veel moderne vrouwen eerst leren ontvankelijk te zijn om in contact te komen met hun gevoel. Dat leren is een proces en kan even duren. Als de mannen te snel opgeven gedurende dat proces, dan kan er geen romantische relatie ontstaan. Dit is ook wat ik gezien heb in de serie.
Echter, een mislukte relatie hoeft niet geheel aan de mannen te liggen. Mannen hebben stimulans of ‘aanmoediging’ nodig om hun inspanning voort te zetten. Dat kan op allerlei manieren zijn. Elke man heeft namelijk een andere ‘liefdestaal’ nodig. In de serie zie ik een paar vrouwen verbaal mooie ontvangende woorden weten te zeggen. Daar voel ik echter niets bij. Het gevoel dat niet aangekomen is bij mij, zou de mannen ook niet hebben bereikt. Een van die vrouwen is op een gegeven moment vaak emotioneel. Emotie kan een man overrompelen. Daardoor kan hij misschien ‘verkeerde’ dingen doen omdat hij juist te graag het goede wil doen. Door intense emotie kan de vrouw ook moeilijker bij haar eigen gevoel komen. Dit geldt ook wanneer men te veel in de ratio zit. Intense emotie of te veel ratio kunnen de weg naar het uitwisselen en verdiepen van gevoelens blokkeren.
Door de actievere rol van mannen in deze serie kunnen ze ook bewuster aangeven met het wel of niet voortzetten van het huwelijk. Zij zetten de stappen en kijken aan. Waarschijnlijk hebben ze het advies gekregen om eerst te investeren en moeite te doen ongeacht of er sprake is van ‘chemie’ direct vanaf het begin. Bij één man is de beslissing om te stoppen met investeren snel gemaakt. Bij een paar anderen hebben ze geprobeerd het proces ‘hof maken’ langer door te zetten om hun eigen gevoel goed te verkennen. De vrouwen raken daardoor in de war, zo van: waarom vindt hij mij ineens niet leuk meer? Wat heb ik verkeerd gedaan? Een inzicht kan ik hier zeker delen met de vrouwen, namelijk: mannen denken vaak in de tegenwoordige tijd: Het is wat voor gevoel jij hem op dat moment geeft. Op basis daarvan maakt hij de beslissing of acteert, in het nu. Vrouwen gaan juist een relatie aan in de hoop de man naar haar wens te veranderen in de toekomst. Verder kunnen mannen hun gevoel en verstand goed uit elkaar halen. Ze kunnen gek op een vrouw zijn maar niet willen trouwen. Ze hoeven niet stapel op een vrouw te zijn om met haar jaren samen te wonen. Uiteraard blijven er altijd uitzonderingen bestaan.
Ik heb ooit gelezen dat mannen maximaal bij de derde ontmoeting al weten of zij met een vrouw willen trouwen. Dikwijls weten ze op het eerste gezicht ook al. Ik weet niet of dat waar is. Mijn eigen gedachte daarover is: mannen hebben het instinctieve gevoel veilig bewaard omdat ze van jongst af aan de mannelijke identiteit moeten ontwikkelen. Jongens mogen immers niet gevoelig overkomen. Zij hebben geleerd het gevoel van het verstand te scheiden. Hun instinctief gevoel is daarom bijna feilloos. Mede daardoor kunnen ze het lustgevoel heel goed loskoppelen van het liefdesgevoel. Wat ze voelen (soms onbewust) bepaalt ook hun inzet. Als mannen niet hun best doen in een ‘relatie’ dan kun je tenminste twee conclusies trekken: ze vinden je niet de moeite waard; of ze zijn emotioneel onbereikbaar, soms zonder dat ze het zelf weten. Een nader uitleg is niet nodig. Vrouwen kunnen stoppen met vragen zoals: hou je nog van mij? Als een man echt van je houdt, laat hij geen ruimte over voor twijfels.
Er zijn natuurlijk ook mannen en vrouwen die van nature warmhartiger, handtastelijker, galanter, flirteriger zijn. Zij zullen onbedoeld romantische liefdesgevoelens opwekken bij een andere en daardoor harten breken. Vooral de harten die naar liefde snaken, en weinig aandacht en warmte hebben mogen ervaren in het leven. Je hebt ook mannen en vrouwen die gedragen alsof ze amicaal, lief en warm zijn terwijl ze dat zelf zo niet van binnen voelen. Met een correct gedrag hoef je niet een persoon aan te trekken met wie je klikt op het gevoelsniveau. Dit heb ik ook gezien bij de koppels in ‘Married at first sight’.
In ieder geval kan ik erg van genieten als ik mensen gelukkig zie worden. Daarom is het zo heerlijk om naar zo'n tv-programma te kijken die over de liefde gaat. Ik zat laatst bij een koppel van mijn laatste ‘project’ toen ze twee jarig huwelijksjubileum vierden. Zij, die weinig vertrouwen hadden in mensen bloeien helemaal op. Iedere keer als ik hen tref zie ik weer grote positieve vooruitgang. Twee personen die imperfect zijn in de ogen van mensen, halen het beste van elkaar naar boven. Dit is wat de liefde kan doen.
Misschien moet ik toch de relatiebemiddeling in en een bedrijf starten, vinden jullie het ook niet?
Reactie plaatsen
Reacties