Gelukkig nieuw jaar allemaal!
Vanochtend ben ik wakker geworden in een oorverdovende stilte buiten op straat, zoals iedere andere nieuwjaarsdag in Nederland. Vervolgens kijk ik op mijn whatsapp. Daar zie ik een rij nieuwjaarswensen, ook vanuit het buitenland door het tijdsverschil. Voicemail of whatsapp berichten is een mooie uitvinding voor afstandsrelaties. Vroeger moesten wij tot midden in de nacht op blijven om iemand te kunnen spreken, aan de andere kant van de wereld.
Voordat ik me kon beseffen was het weer einde van het jaar. De afgelopen jaren waren voorbij gevlogen. Ik weet op een gegeven moment niet meer, of dit gevoel komt door de corona en thuis blijven, of door mijn leeftijd. Heb ik te weinig stilgestaan bij al die momenten van het jaar? Word ik geleefd of heb ik juist teveel plezier in het leven gezien de gezegde ‘Time flies when you are having fun.’ Als kind vond ik de kerst fantastisch. Naar mate ik ouder word, vind ik de december maand steeds minder leuk. Ik vind alles zo ‘kunstmatig’ geworden. Daarnaast is weer een jaar voorbij gegaan. Een ouder wordende persoon lijkt steeds minder te hebben om vooruit of ernaar uit te kijken.
Daarom kan ik best goed voorstellen dat feestdagen of de december maand de tijd is die ouderen liever niet zien aankomen. Sommige ouderen hebben geen kinderen of familie om de tijd mee samen door te brengen. Het tv programma ‘All you need is love’ probeert natuurlijk sommige families bij elkaar te brengen. Dat zijn de families die gescheiden zijn door fysieke of geografische afstand. Tegenwoordig kan die afstand grotendeels overbrugd worden door modern technologie. Na 15 minuten was ik gestopt met dat tv programma. Voor mijn gevoel weet dat programma zichzelf niet opnieuw uit te vinden. Jaar in jaar uit worden soortgelijke verhalen verteld, alsof de wereld stil is blijven staan. De enige waar ik aan kon denken zijn mensen die zich eenzaam voelen terwijl ze het druk hebben met hun familie en vrienden. Of mensen die het leven niet eens kunnen vieren, laat staan de kerst.
Ik heb alle soorten kerst en oud en nieuw gehad, met of zonder viering. Als kind werd ik verwend met cadeautjes en geld, ook door mijn ooms en tantes. Mijn oom verkleedde zich als kerstman en maakte ons aan het lachen. Vanaf het moment dat ik naar Nederland kwam, werden de feestdagen getekend met hard werken in de Horeca. Vroeger gingen de Nederlanders alleen maar uit eten op de feestdagen. Nu is het anders. Op de oudejaarsnachten staken wij ontelbare vuurwerkpakketten en stevige knallers af, voorzien door families. Achteraf kreeg ik altijd het gevoel dat ik in een keer veel bankbiljetten in brand had gestoken. Vervolgens heb ik jaren de decembermaand doorgebracht zoals de meeste huishoudens in Nederland: namelijk strakke planning maken over de kerstviering met vrienden en (schoon)families. Want iedereen wilt hetzelfde doen in dezelfde periode en iedereen heeft een drukke agenda. Daarnaast moet er ook nog rekening gehouden worden met persoonlijke omstandigheden, zoals gezin met baby’s en kleine kinderen. In het begin hoefden er nooit over de eindtijd af te spreken. Later moesten de viering zelfs plaatsvinden overdag of binnen een bepaalde tijdblok. De spontaniteit is weg. Hoe kan er nog van de feestjes genoten worden als er sprake moet zijn van een projectmatig aanpak? Als ik terug kijk leverde die manier van het doorbrengen van feestdagen best veel stress op.
Uiteraard vertoef ik ook graag in het buitenland in de feestmaand. Behalve de korte stedentrips in Europa, beleef ik graag hoe de kerst of oud en nieuw zou moeten voelen in andere landen. Zo heb ik een warme kerst gehad in Vietnam en Maleisië. Het was een gek gevoel om met korte mouwen op de foto te staan naast een reuze kerstboom met kerstlied op de achtergrond. Onvergetelijk is zeker het kijken naar het vuurwerk show op een volle strand in Florida op de oudejaarsavond, samen met de lokale inwoners; of me mengen in het publiek op Times Square van Manhattan New York voor het moment van ‘ball drop’. De laatste twee of drie jaar, ook vanwege corona, kunnen wij de december maand niet meer doorbrengen zoals hoe wij het gewend zijn. Wij worden min of meer gestuurd om deze tijd als bezinning te gebruiken: Hoe is 2021 gegaan? Wat willen wij doen of bereiken in 2022? Door het wegvallen van alle externe factoren of alternatieven, kunnen wij eindelijk stilstaan: wat vinden wij prettig te doen op de kerstdagen, of met oud en nieuw? En met wie?
Ik denk als wij echt om de anderen geven, kan het gebaar getoond worden elke dag in het jaar. Wij kunnen elke week wel een etentje plannen, elke maand een cadeau kopen, of elke kwartaal een feestje geven. Dat behoefte moet namelijk vanuit het hart komen. Daar heb je geen kerstboom of kerstverlichtingen voor nodig. Het hoeft niet eens december te zijn. Het jaarlijkse project kan makkelijk als een sociale verplichting worden ervaren. Vanwege de massale ontmoetingen en plannen binnen de eigen familie of vriendenkring rond die twee weken in december, voelen de mensen die geen familie hebben extra eenzaam. Ze worden in de steek gelaten door de rest van de samenleving. Wat als wij genoeg tijd en aandacht geven aan onze familie en naasten van Januari tot en met November, en de december maand reserveren voor mensen die geen familie en vrienden zijn voor ons? Een mooie Nieuwjaars resolutie toch?
Voor het nieuwe jaar heb ik ook weer nieuwe doelen. Daarbij probeer ik de activiteiten in 2021 te evalueren. Het is alweer een jaar geleden toen ik begon met het bloggen. Ik heb overwogen of ik hiermee verder moet gaan. Waarvoor doe ik het eigenlijk? Ik steek mijn tijd erin maar krijg er niet voor betaald, zoals het geval is bij een columnschrijver of journalist. Of moet ik toch iets aan de Marketing doen? Nee, ik wil alleen lezers aantrekken die uit zichzelf mijn blogs willen lezen, zonder toepassen van enige tactieken. Uit de statistieken van mijn website zie ik dat mijn blogs steeds meer gelezen worden. Omdat ik ook echt niet weet ga ik maar af op de statistieken. Ik heb besloten deze website voort te zetten, voor jullie - de trouwe lezers.
Soms moeten wij eenmaal dingen doen, ook wanneer er geen direct sprake is van winst of profijt voor onszelf.
Reactie plaatsen
Reacties