Op het nieuws werd een week van tevoren al bekend gemaakt dat er een hittegolf aan zou komen. Ik zorgde ervoor dat ik binnenhuis kan blijven. Vóór die dagen ging ik snel naar de supermarkt en haalde genoeg eten in huis. De dranken, ijsjes en de watermeloen werden alvast in de koelkast gezet. En ja, ik ben gereed voor de hete dagen.
Sinds de corona periode ben ik goed getraind in het thuis blijven. Toen moesten wij de virusverspreiding voorkomen. Nu moet ik ervoor zorgen dat ik geen last krijg van de hoge temperatuur buiten. Normaal als het te heet werd, en dat was zelden in Nederland, zat ik overdag gewoon op het kantoor te werken, met airco. Alleen in de avond kreeg ik last van de hitte. Een vriendin gaf me tip om gekoelde flessen mee naar bed te nemen. Ik ging dan twee liter flessen vullen met water en ze in de koelkast zetten voor de avond. Die flessen hielpen me in slaap te komen. Als ik midden in de nacht wakker werd, dat was vaak meerdere keren per nacht, dan had ik na het douchen weer nieuwe gekoelde flessen nodig om in slaap te komen. Met dat ritueel probeerde ik het vol te houden.
Vroeger had ik alleen een ventilator in huis maar hoefde die ook bijna nooit aan te zetten in de zomer. Het was al voldoende als een paar raampjes opengezet worden. Toen werd het steeds warmer. Ik had een air-cooler gekocht. Ik gaf de voorkeur aan een airco maar probeerde niet in verleiding te komen om toch eentje te kopen. Want ik weet hoe slecht de airco voor het milieu is. Een airco verbruikt veel energie, die stoot CO2 uit en zorgt voor de opwarming van de aarde. Met je airco stoot je extra warmte uit voor je buren. De weersomstandigheden kunnen extremer worden door de opwarming. De temperaturen worden steeds hoger en we hebben de airco vervolgens nog harder nodig. Zo zitten wij dan in een vicieuze cirkel, om de klimaatverandering te versnellen.
In de corona periode moesten we echter thuis werken. Op de hete dagen was het gewoon niet te doen. Ik kon bijna niet normaal functioneren, mede door het tekort aan slaap. Eerst nam ik mijn laptop mee om in het restaurant van mijn familie te zitten werken. Daar hebben ze namelijk airco. Het was niet altijd handig omdat ik soms ook gesprekken moest voeren. Na wikken en wegen had ik een mobiele airco gekocht. In de zomer staan zowel de air-cooler als de airco in mijn kamer. Wanneer de hitte niet uit te houden is, dan zet ik de airco aan. En als de kamer koel genoeg is, dan gebruik ik alleen de air-cooler. Zo probeer ik mijn negatieve bijdrage aan de klimaatverandering enigszins te beperken. De hittegolven hebben precies mijn zwakte te pakken. Ik ben bereid om alles eraan te doen om de aarde te helpen: geen auto, meer plantaardig eten, minder consumeren, minder vliegen etc. etc. Maar, ik kan absoluut niet tegen de hitte.
Het aanzetten van mijn airco gaat gepaard met wat schuldgevoel. In veel arme landen met tropisch weer moeten ze gewoon met de hitte leren leven. Veel mensen hebben geen geld voor een airco. Ik was een keer naar Thailand geweest in april. Op een dag was het 40 graden in Bangkok. Ik kon toen echt wel janken. Op een gegeven moment hield ik de ‘sightseeing’ niet meer vol en moest op zoek gaan naar een winkel of eettent met airco. Na een half uur zoeken met veel chagrijn en ingeslikte vloekende woorden vond ik een winkeltje met airco. Die armere landen hebben wel met bijvoorbeeld overstromingen te maken terwijl zij niet in een auto rijden of geen airco hebben. Door onze welvarende westerse levensstijl moeten zij helaas lijden onder de gevolgen van klimaatverandering.
Ik mag van geluk spreken omdat ik nu in een wat koeler land woon. Nederland past qua klimaat meer bij mij. Waarom kan ik niet leven met de hitte ondanks dat ik opgegroeid ben in tropisch Aziatisch klimaat? Omdat Hong Kong een westerse levenstandaard heeft. Thuis hebben de meeste mensen airco. Als je de straat opgaat hoef je maar heel kort in de hitte te lopen dan is er een overdekt winkelcentrum of een ‘shopping mall’, met airco. Restaurants en overal waar je ook komt, zijn voorzien van een krachtige airco.
Mijn mobiele airco maakt dat ik heel graag thuisblijf wanneer het stikheet is buiten. Want onderweg ergens heen zonder stress of gevaar zit er niet meer bij volgens de laatste nieuwsberichten. Als een fietser of voetganger kun je zomaar aangereden worden op de weg. Met de auto naar het buitenland kom je muurvast te zitten in files vanwege de vakantiedrukte. Met de trein krijg je te maken met de zoveelste storingen van NS. Bij Thalys viel zelfs al twee keer de airco uit waardoor men uren in de hitte zonder raam moest blijven zitten. Op het water kun je een botsing krijgen, laatst nog tussen een watertaxi en een rondvaartboot. Met bootje varen wordt het spelen met botsautootje. Anders zit je in een file met je auto bij Port of Dover voor de check-in. Met het vliegtuig moet je eerst geconfronteerd worden met de rijen op het Schiphol en het risico je koffers kwijt te raken. Stel dat je alle stress en gevaar onderweg weet te doorstaan, voor welke bestemming moet je kiezen? Alleen de laatste twee maanden zijn er al aardverschuivingen en of overstromingen in Filipijnen, Suriname, India en Bangladesh. Zelfs de rijkere landen zoals New York, Australië en Zuid-China moeten heftige regenval en overstromingen ondergaan. Oost-China heeft te maken met zeldzame zware tornado’s. Begin dit jaar hebben Indonesië, Peru en Colombia nog te kampen met landverschuiving en modderstromen. Er zijn hittegolven over de hele wereld. De bosbranden vinden steeds vaker plaats en recentelijk nog in Portugal, Frankrijk, Spanje, Kroatië, Turkije, Verenigde Koninkrijk, Zwitserland, Noord-Amerika en ook hier en daar in Nederland. Je wordt er niet vrolijker van als je weet dat de extreme hitte straks gepaard moet gaan met een mogelijk tekort aan (drink)water.
Ik kan me voorstellen dat straks nergens meer veilig of prettig is om te wonen. Zuid-Europa is altijd al een favoriete plek geweest voor ouderen met bijvoorbeeld reuma, om te overwinteren. Nu is dat deel in Europa juist ‘gevaarlijk’ voor de ouderen door steeds frequentere hete dagen. Canada is altijd al erg koud geweest in de winter. De kou wordt dusdanig extreem dat mijn vriendin mij afraadt haar te bezoeken buiten de zomermaanden. Zijzelf overweegt te verhuizen naar het noordelijke deel van Amerika, om zo toch dicht bij haar familie in Canada te kunnen zijn. In plaats van te vluchten voor de oorlog, moet men straks vluchten voor de gevolgen van klimaatverandering. Het is natuurlijk relatief makkelijk om als een Zuid-European naar bijvoorbeeld Nederland te ‘vluchten’ door het EU-verdrag. Echter, Nederland heeft zelf al druk zat met al die crisissen in basisvoorzieningen zoals het wonen, de zorg en het onderwijs; naast de steeds zichtbaarder gevolgen van vergrijzing. Dan hebben wij de onvoorspelbare asielinstroom nog niet meegerekend.
Gelukkig hoef ik nog niet te vluchten uit Nederland. Ik weet niet welke rampen wij nog te maken kunnen krijgen. Als er een bliksem inslaat of er sprake is van heftige regenbui of zware windstoot krijg ik niet gelijk last van. Ik woon niet te hoog en ook niet op de bovenste verdieping. Als er sprake is van overstroming loop ik niet direct gevaar omdat ik niet op de begane grond woon. Bij een aardverschuiving lukt in elk geval niemand te vluchten. Vorig jaar met de overstromingen in Duitsland, die veroorzaakten door de aardverschuiving, werd al gezegd dat redding niet mogelijk is. Ook al waren er noodoproepen van mensen die thuis zaten.
De extreme hitte buiten kan ik weren door thuis te blijven. Met mijn airco lijk ik de hele wereld aan te kunnen. Ik heb het nu in ieder geval nog naar mijn zin, thuis.
Reactie plaatsen
Reacties